Al eeuwenlang maakt de mens ongebreideld gebruik van de natuur. Het westerse christendom rechtvaardigt dit met de opvatting dat de mens centraal staat in de schepping en heerser is over de natuur. Groene theologie verwoordt een andere kijk op natuur: niet de mens staat centraal, maar Gods liefde voor heel de schepping.
Het boek biedt een overzicht en analyse van hedendaagse ecotheologie. Er is ook aandacht voor ecofeministische theologie, de discussie in het Nederlands taalgebied, en de weerstanden in sommige kerkelijke kringen tegen een positieve waardering van natuur. In samenwerking met de werkgroep Economie en Geloof organiseren we een leeskring rond dit actuele en boeiende boek.